Η έλλειψη γνώσης της τοπικής ιστορίας και του πολιτισμικού χαρακτήρα
του πληθυσμού της περιοχής, σε συνδυασμό με τις αλαζονικές τάσεις κάποιων
ετερόφωτων, που δεν μπόρεσαν να πείσουν με την προσωπικότητας τους, προσπαθούν
με τον λαϊκισμό, χρησιμοποιώντας την προσωπικότητα του Αειμνήστου Ταξιάρχη
Παπαντώνη και μετά τον θάνατό του, να επικρατήσουν !
Δεν έχετε καταλάβει τόσο ειρωνικό είναι για την μνήμη και την
οικογένεια του Ταξιάρχη Παπαντώνη, που θέλετε τάχα μου να υμνήσετε, αλλάζοντας το όνομα της πλατείας Μεταμόρφωσης, σε πλατεία
Ταξιάρχη Παπαντώνη, όταν εκ προοιμίου, όλοι γνωρίζουμε ότι δεν θα επικρατήσει αυτή
η αλλαγή ;
Αλλά και πόσο απρεπές είναι, αγνοώντας πλήρως την Ιστορικότητα και τον Πολιτισμικό χαρακτήρα της, τον ρόλο και την σημασία της συγκεκριμένης
πλατείας στην εξέλιξη της πόλης μας ;
Μην ξεχάσετε να στηθείτε όλοι σας, στην πρώτη γραμμή κατά την
λειτουργία και την περιφορά της εικόνας για να αποδώσετε
φόρο τιμής..
¨Την πιο παλιά πληροφορία γι
αυτό το εκκλησάκι τη συναντάμε σε χάρτη του 1862, Γερμανού τοπογράφου, όπου
σημειώνεται με σταυρό μέσα σε ακαλλιέργητο κτήμα, πλάι στο μοναδικό δρόμο της
περιοχής, την σημερινή Λεωφόρο Στρατηγού Μακρυγιάννη, στο σημείο που βρίσκεται
σήμερα ο Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρα. Ο ιδιοκτήτης και ιδρυτής του
παραμένουν άγνωστοι.
Το 1876 οι επίτροποι του εξωκλησίου,
που ήταν αφιερωμένο στην μνήμη της ¨Αποτομής της Κεφαλής του Τιμίου Ιωάννη
Προδρόμου¨ καταβάλλουν επίπονες προσπάθειες να επισκευάσουν τον χωμάτινο δρόμο
που οδηγούσε στο ναό, ζητώντας την συμβολή της Εταιρείας Σιδηροδρόμων Αθηνών –
Πειραιώς. Η Εταιρεία για να συμβάλει στην εξυπηρέτηση των προσκυνητών αποφάσισε
να δημιουργήσει στάση στο Μοσχάτο, δίνοντας το πλεονέκτημα, όσοι έχουν
εισιτήριο προς Φάληρο να μπορούν τη μέρα της γιορτής να κατεβαίνουν στο Μοσχάτο
για να προσκυνήσουν, με το ίδιο εισιτήριο να συνεχίζουν τη διαδρομή τους προς
το Φάληρο. Σημειώνουμε ότι το Φάληρο ήταν προορισμός πολλών Αθηναίων, ως
διάσημο θέρετρο της πρωτεύουσας.
Η αλλαγή του ονόματος του ναού
σε "Μεταμόρφωση του Σωτήρος" πιθανολογείται ότι έγινε προς το τέλος
του περασμένου αιώνα για να μη συμπίπτει το πανηγύρι μ' εκείνο του
γειτονικού Αγ. Ιωάννη στο Ρέντη.
Λίγο πριν από το 1912 οι
λιγοστοί κάτοικοι της περιοχής αποφάσισαν να μεγαλώσουν το εξωκλήσι προς
εξυπηρέτηση των πολυάριθμων προσκυνητών που συνέρρεαν στη γιορτή. Το πανηγύρι
είχε ήδη αποκτήσει μεγάλη φήμη σε όλη την Αττική.
Το Μοσχάτο άρχισε ν' αποκτά τη
μορφή συνοικισμού και κατά το 1918 το εκκλησιαστικό συμβούλιο, μοναδική
αντιπροσωπευτική αρχή της περιοχής για ‘κείνη την εποχή, κάνει προσπάθειες για
την ανέγερση σχολείου μέσα στον περίβολο του ναού και για τον διορισμό
δασκάλου. Το πρόβλημα ήταν μεγάλο λόγω των ανύπαρκτων εκείνης της εποχής
οικονομικών δυνατοτήτων, με μοναδική τους λύση την κατασκευή υπαίθριου
δημοτικού σχολείου που λειτουργούσε κάτω από ένα υπόστεγο στο προαύλιο της
εκκλησίας.
Με επιμονή και θέληση
δημιούργησαν το Νέο διδακτήριο του Μοσχάτου που λειτούργησε το 1927 και ήταν
εκεί περίπου όπου βρισκόταν το
σιντριβάνι της πλατείας.
Μέσα στα χρόνια της δικτατορικής
επταετίας πήραν την απόφαση να κατεδαφίσουν τον Ναό του Αγ. Ιωάννη,
μετέπειτα Ναός Μεταμόρφωση του Σωτήρος,
χτίζοντας το 1973 στην θέση του, τον νέο επιβλητικό Ναό που δεσπόζει σήμερα.¨
Οι μέχρι σήμερα αντιδράσεις
είναι πολλές από πλήθος των συμπολιτών
μας, αντίθετοι με αυτή την απόφαση και όχι για να μην τιμηθεί !
Θα μπορούσε να δοθεί το όνομα του σε μια άλλη πλατεία, όπου θα μπορούσε
να στηθεί και ανδριάντας, ως είθισται !
Διότι μέχρι σήμερα το όνομα μιας πλατείας είναι συνώνυμο με τον Ναό
που φιλοξενεί ή τον ανδριάντα – προτομή, Εθνικών Ηρώων, Ευεργετών της Ελλάδος
και συνδέεται με την τοπική ή εθνική ιστορία κάθε τόπου.
Φυσικά θα μπορούσε να γίνει και η μετονομασία ενός κεντρικού δρόμου
της Πρωτεύουσας του Δήμου μας ή ακόμα καλύτερα η μετονομασία της οδού, όπου
κατοικούσε όλα του τα χρόνια.
Εδώ όμως θα Πρωτοτυπήσουμε
Διεθνώς για να εξυπηρετήσουμε Πολιτικά συμφέροντα κάποιων, Καβαλημένων Πολιτικάντηδων !
Είναι προφανές ότι θέλουν να κόψουν κορδέλα εγκαινίων της πλατείας, ένα έργο 1.200.000 ευρώ, βιτρίνα, με πρωταγωνιστή τον θανόντα και
Αείμνηστο Ταξιάρχη Παπαντώνη, εκμεταλλευόμενοι πολιτικά μέχρι και τον θάνατό Του !
Πόση υποκρισία
να αντέξουμε ;
Γράφει ο Αντώνης Λουκόπουλος
