Δελτίο τύπου
Ριζοσπαστικής Δημοτικής Κίνησης “Πολίτες σε Δράση για την Ανατροπή”
Αποφάσεις Συνέλευσης 4ης Νοεμβρίου 2018
Αυτοοργάνωση - Όχι
στον αριβισμό.
Την Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2018 έγινε η συνέλευση της
Ριζοσπαστικής Δημοτικής Κίνησης “Πολίτες σε Δράση για την Ανατροπή” παρουσία
δεκάδων πολιτών του Μοσχάτου και του Ταύρου με θέμα την οργανωτική συγκρότηση
της κίνησης.
Μετά την εισήγηση του επικεφαλής Μπάμπη Μπιλίνη και τον
γόνιμο διάλογο που ακολούθησε, η συνέλευση κατέληξε στα εξής:
Για τη μορφή και τον τρόπο λειτουργίας της κίνησης:
Η Ριζοσπαστική Δημοτική Κίνηση Μοσχάτου – Ταύρου είναι
αυτοοργανωμένη συλλογικότητα Πολιτών. Εμπνέεται για την λειτουργία της από τις
αναζητήσεις του νέου αυτοδιοικητικού κινήματος που διαμορφώνεται στην Ευρώπη.
Όργανο διοίκησης είναι η συνέλευση, που είναι ανοιχτή σε όλους τους Πολίτες. Η
συνέλευση θα γίνεται κάθε εβδομάδα και θα ανακοινώνεται μέσω διαδικτύου.
Το ζητούμενο είναι ο εκδημοκρατισμός της πολιτικής. Να μπει
ένα τέρμα στις διευθετήσεις κάτω από το τραπέζι και ένα τέρμα στις προσωπικές
στρατηγικές των μοναχικών καβαλάρηδων αρχηγών. Ούτε εμείς αλλά ούτε κυρίως η
συμμετοχική δημοκρατία των πολιτών τούς έχει ανάγκη.
Για το τοπικό πολιτικό τοπίο
Το τοπικό πολιτικό τοπίο είναι εγκλωβισμένο στο δημαρχοκεντρικό
μοντέλο, που διαμορφώθηκε τις δεκαετίες του 1980 και 1990, ιδιαίτερα στον πρώην
δήμο του Μοσχάτου με την ισχυρή προσωπικότητα του Ταξιάρχη Παπαντώνη. Οι
σημερινές αναζητήσεις μοιάζουν με μάχες επιγόνων – τέλος εποχής.
Ο νόμος “Κλεισθένης 1” διαμορφώνει νέα κατάσταση. Πέρα από
την απλή αναλογική που εισάγει, η οποία αποτελεί μια σημαντική καινοτομία ικανή
να διαμορφώσει συνθήκες ανατροπής του τέλματος, συστήνει τις κοινότητες
Μοσχάτου και Ταύρου στα όρια των παλιών δήμων. Το καινούριο είναι ότι οι δύο κοινότητες είναι υποχρεωμένες να
εγκρίνουν και να εκτελέσουν δικό τους προϋπολογισμό με βάση την αρχή της
εγγύτητας στην λήψη των αποφάσεων. Με αυτόν τον τρόπο πραγματοποιείται η
ενδοδημοτική αποκέντρωση.
Για την αποχώρηση /
ανεξαρτητοποίηση του πρώην επικεφαλής και δημοτικών συμβούλων
Η χώρα το
2010 χρεοκόπησε λόγω της οικονομικής κρίσης. Προηγήθηκαν και συνέτειναν σε
αυτήν η κοινωνική κρίση, η κρίση πολιτισμού και η κρίση πολιτικής εκπροσώπησης.
Οι
ανιστόρητες θεωρίες για το τέλος της πολιτικής, για το τέλος των κοινωνικών
αντιθέσεων και την κυριαρχία των οικονομικών και άλλων συμφερόντων επί της
πολιτικής οδήγησε σε συμπεριφορές πολιτικού αμοραλισμού, που βάθυναν την κρίση.
Κι ενώ οι εμπνευστές της θεωρίας αυτής αναθεωρούν τις
απόψεις τους και οι πολιτικοί χώροι που την υιοθέτησαν στην Ευρώπη βλέπουν να
συρρικνώνονται από την ακροδεξιά πολιτική, κάποιοι στον μικρόκοσμό μας
ανακάλυψαν τα παλαιά αυτά υλικά του συστήματος που μας κυβέρνησε για δεκαετίες.
Η πολιτική δεν είναι
παιχνίδι, ούτε τύχη και δεν παίζεται με όρους προσέγγισης καφενείου. Η επίλυση
των όποιων προβλημάτων δεν είναι ουδέτερη και υπόκειται στη βασική κοινωνική
αντίθεση “Συντήρηση – Πρόοδος” και ο καθένας μας πάνω σε αυτήν την αντίθεση
οφείλει να πάρει θέση.
